FAQ

Een directe verkoop kan op verschillende manieren tot stand worden gebracht. De verkoop in samenkomst of 'Home party' De verkoop in 'home parties' is de meest bekende en meest gewaardeerde formule in de directe verkoop. Over het algemeen vindt deze plaats ten huize van een 'gastheer' of 'gastvrouw' die kennissen uitnodigt voor een demonstratie. De demonstratrice-verkoopster of de demonstrateur-verkoper presenteert op deze manier zijn producten of diensten aan de genodigden in een ontspannen sfeer. De aanwezigen kunnen gevraagd worden aan de demonstratie mee te werken via een workshop (culinair, cosmetica,...). Ook kunnen zij de producten aanraken (juwelen, sexy toys,...), passen en proberen (textiel, lingerie, cosmetica,...) of zelfs proeven (wijn). Kortom, de informele context en de nabijheid van de aangeboden producten en diensten zijn twee onbetwistbare troeven van de directe verkoop bij 'home parties'. De individuele directe verkoop (verkoop 'face-to-face' of 'person-to-person') De individuele verkoop verloopt over het algemeen ten huize van de consument, hetzij op afspraak, hetzij spontaan. Men spreekt van spontane verkoop of huis- aan-huis-verkoop wanneer de verkoper zich ten huize van de consument aanbiedt en hem spontaan een demonstratie voorstelt. Andere vormen van directe verkoop De directe verkoper kan de consument ook op andere plaatsen dan in zijn woning ontmoeten: in het kader van een markt, een beurs, een salon of ook in een andere onderneming (de ingang van een warenhuis, in een hotel, een sportclub,...). In dit geval kan de verkoop individueel of in samenkomst gebeuren.

De directe verkoop is een sector die voor iedereen openstaat, ongeacht opleiding, ervaring, geslacht of leeftijd. De ondernemingen die lid zijn van DSB bieden al hun verkopers immers voortdurend gratis opleidingen aan. Bovendien kan iedereen, volledig zelfstandig, volgens zijn eigen uren en op zijn eigen ritme werken. Zelfstandig zijn kan zowel in bijberoep als in hoofdberoep.

De producten en diensten die in de directe verkoop worden aangeboden zijn onder meer mode-artikelen, schoonheidsproducten en producten voor welzijn, boeken, multimedia, voeding.

De directe verkopers die hun activiteit als hoofd- of nevenberoep uitoefenen moeten over een ondernemingsnummer beschikken en kunnen hun inschrijving aanvragen bij een Ondernemingsloket van hun keuze.

De ondernemingen worden gevraagd concrete voorbeelden van de berekening van de vergoedingen door te geven. ​ De firma mag nooit vergoedingen toekennen die uitsluitend het gevolg zijn van de rekrutering van nieuwe verkopers. ​ Bovendien moet de commissieregeling voor de verkopen aan de consument voor alle verkopers identiek zijn, ongeacht de plaats die hij in het verkoopnet bekleedt.

DSB adviseert het peterschap te beperken tot vijf niveau's.

Elke verkoper die een aanvangsinvestering heeft moeten doen of die voor zijn demonstraties een kleine productvoorraad heeft moeten aanleggen, moet het grootste deel van zijn investering kunnen recupereren. DSB raadt de leden bovendien aan om de starterskit, die in overeenstemming moet zijn met het materiaal dat nodig is om de activiteit te beginnen en/of een kleine beperkte voorraad producten, hetzij gratis, hetzij tegen een gepaste financiële waarborg, of nog via een huur aan een redelijk tarief, ter beschikking van de verkopers te stellen of de aankoop ervan mogelijk te maken via de commissies op de eerste verkopen van de nieuwe verkoper.

Deze meer subjectieve elementen dienen de aandacht van de kandidaat-verkoper te trekken.

Voor de directe verkoop van producten dient de aanvangsinvestering van een nieuwe verkoper onbestaand of vrij laag te zijn en in verhouding te staan tot het benodigde materieel om zijn activiteit te beginnen en een kleine voorraad producten voor de eerste verkopen (in de vorm van een starterskit - zie eveneens punt 2). Voor de directe verkoop van diensten (telecommunicatie) of producten die niet het voorwerp kunnen uitmaken van een demonstratie aan de consument (gas, elektriciteit, enz) mag van een nieuwe verkoper geen enkele aanvangsinvestering worden gevraagd. Wanneer de nieuwe verkoper als consument een abonnement aangaat bij de onderneming voor de directe verkoop van producten of diensten die niet het voorwerp kunnen uitmaken van een demonstratie aan de consument, raadt de DSB aan de duur van een dergelijk abonnement te beperken tot twaalf maanden. Men dient ook argwanend te zijn voor verborgen investeringsbedingen zoals een overdreven inhouding van commissies, dure opleidingsseminaries, hoge administratieve kosten, enz. Buiten deze gevallen is de DSB van oordeel dat het algemeen beschouwd abnormaal is te moeten betalen om in de sector te kunnen werken.

Enkel de verkoop en de organisatie ervan dient door de onderneming actief gepromoot en vergoed te worden. De rekrutering op zich mag nooit een doel van de ontwikkelingsstrategie zijn.

Indien een verkoper besluit om een einde te maken aan zijn samenwerking met de onderneming, dient de onderneming hem alle producten terug te betalen die hij in de loop van de laatste twaalf maanden heeft aangekocht. Voorwaarde voor deze terugbetaling is dat de directe verkoper minimum 90% van de aankoopprijs van de producten ontvangt. De onderneming is echter niet verplicht verkoopondersteunende producten of producten zelf terug te nemen indien zij niet in hun oorspronkelijke staat, nieuw en ongebruikt zijn.

Kan een goede huisvader bij het lezen van het terugbetalingssysteem berekenen hoeveel producten hij, uitgedrukt in euro, moet verkopen om recht te hebben op een commissie? Is het bedrag van die commissie gemakkelijk te bepalen? ​ De bedrijven en de directe verkopers mogen de reële of potentiële verkopen of winsten van hun directe verkopers niet foutief presenteren. Alle beweringen met betrekking tot de winsten of verkopen dienen gebaseerd te zijn op van bewijsstukken voorziene feiten en niet enkel naar geïsoleerde successen te verwijzen.

Ze kan het netwerk enkel vergoeden voor de verkochte producten en aan de 'peters' een bonus geven gebaseerd op de omzet die gerealiseerd wordt door hun groep, enkel en alleen om hen te vergoeden voor de tijd die aan de opleiding en motivering van de pupillen besteed werd en aan het opvolgen van hun verdere ontwikkeling. ​ In geen enkel geval mag een verkoper vergoed worden voor het simpele feit dat hij nieuwe verkopers rekruteert. De verkopers 'peters' mogen immers geen enkel voordeel genieten dat uitsluitend het gevolg zou zijn van de uitbreiding van het netwerk. De vergoedingen van de verkopers - zowel de rechtstreekse als de gerekruteerde - moeten dus uitsluitend berekend worden op de verkopen van die verkopers aan de consument. ​ Bovendien moet de onderneming er ten allen tijde voor waken dat er binnen het netwerk geen ondoordachte voorraden worden aangelegd. Het toegepaste systeem moet een effectieve afzet van de voorraad waarborgen en er dient een doeltreffende controle te worden ingesteld om over de goede werking van dit systeem te waken.